مقررات لوله‌کشی گاز طبیعی
مقررات لوله‌کشی گاز طبیعی برای اطمینان از نصب، بهره‌برداری و نگهداری ایمن و مناسب سیستم‌های لوله‌کشی گاز طبیعی تعیین شده‌اند. این مقررات توسط مقامات دولتی، سازمان‌های استاندارد صنعت، و قوانین ساختمانی محلی برای کاهش خطرات مرتبط با توزیع و استفاده از گاز طبیعی وضع شده‌اند. در این مقاله قصد داریم نکات مرتبط با قوانین لوله‌کشی گاز را با شما در میان بگذاریم. تا انتهای این مقاله با اتصالات آنلاین همراه شوید.
چنانچه در زمینه لوله‌کشی گاز فعالیت می‌کنید می‌توانید برای اطلاع از قیمت‌ها از صفحه لوله‌گازی api دیدن نمایید.
قوانین لوله‌کشی گاز شامل چه مواردی می‌شود؟
در اینجا برخی از جنبه‌های کلیدی مقررات لوله‌کشی گاز طبیعی آورده شده است:
1. استانداردهای مواد
مقررات مواد موارد مورد تایید لوله‌کشی گاز طبیعی مانند فولاد، مس یا پلاستیک را مشخص می کند و استانداردهایی را برای کیفیت، استحکام و مقاومت در برابر خوردگی آنها تعیین می‌نماید.
2. اندازه و طراحی
مقررات، معیارهای اندازه و طراحی مناسب برای سیستم‌های لوله‌کشی گاز طبیعی را بر اساس عواملی مانند نرخ جریان گاز، سطح فشار و تعداد وسایلی که توسط سیستم ارائه می‌شود، تعریف می‌کنند.
3. الزامات نصب
مقررات، الزامات نصب صحیح لوله‌کشی گاز طبیعی، از جمله دستورالعمل‌های پشتیبانی لوله، اتصالات مفصلی، حفاظت در برابر آسیب فیزیکی، و انطباق با قوانین ساختمانی محلی را مشخص می‌کند.
4. تست فشار
مقررات آزمایش فشار سیستم‌های لوله‌کشی گاز طبیعی را برای اطمینان از یکپارچگی و عملکرد بدون نشتی آنها قبل از راه اندازی الزام می‌نماید. این بخش معمولاً شامل روش‌های تست هیدرواستاتیک یا پنوماتیک است.
5. تهویه و فضاها
مقررات الزامات تهویه و فضاهای خالی در اطراف سیستم‌های لوله‌کشی گاز طبیعی را برای جلوگیری از تجمع گاز و اطمینان از تامین هوای کافی برای وسایل احتراق مشخص می‌گرداند.
6. وسایل ایمنی
این قانون ممکن است مستلزم نصب وسایل ایمنی مانند شیرهای جریان اضافی، تنظیم کننده‌های فشار و شیرهای قطع کننده برای افزایش ایمنی سیستم‌های لوله‌کشی گاز طبیعی باشد.
7. بازرسی و نگهداری
این بخش از فوانین اغلب بازرسی و نگهداری دوره‌ای سیستم‌های لوله‌کشی گاز طبیعی را برای شناسایی و رسیدگی به خطرات احتمالی ایمنی، خوردگی، نشت یا سایر مسائلی که ممکن است یکپارچگی سیستم را به خطر بیندازند، الزامی می‌کند.
8. انطباق و مجوزها
رعایت مقررات لوله‌کشی گاز طبیعی معمولاً مستلزم اخذ مجوز از مقامات محلی، پیروی از مراحل نصب خاص، و اطمینان از انجام جنبه‌های خاصی از کار توسط متخصصان دارای مجوز است.
برای افراد و سازمان‌های درگیر در طراحی، نصب و نگهداری سیستم‌های لوله‌کشی گاز طبیعی مهم است که از آخرین مقررات و استانداردها برای اطمینان از رعایت و اولویت‌بندی ایمنی مطلع باشند. عدم رعایت این مقررات می‌تواند منجر به خطرات ایمنی جدی، عواقب قانونی و خطرات احتمالی برای سلامت عمومی و اموال شود.
الزامات اجرای سیستم لوله‌کشی گاز طبیعی:
- لوله جانشین کنتور: در زمان اجرای سیستم لوله‌کشی گاز باید در محلی که برای نصب کنتور در نظر گرفته شده است، یک قطعه لوله با مهره و ماسوره یا فنج روی سیستم لوله‌کشی نصب شود تا در زمان نصب کنتور در این محل مشکلی از نظر لوله‌کشی پیش نیاید، به این قطعه لوله جانشین کنتور گفته می‌شود.
- کلکتور: باید با استفاده از اتصالات استاندارد ساخته شود. اخذ انشعاب به‌صورت مستقیم بدون استفاده از اتصالات استاندارد لوله کلکتور ممنوع است.
- محل نصب کلکتور حتی‌الامکان در فضای باز و درهرحال باید دارای تهویه طبیعی باشد.
- نصب شیر قفلی برنجی روی هر یک از انشعابات خروجی از کلکتور قبل از کنتور الزامی است.
- شیرها: کلیه شیرهای مصرف باید در موقع بازرسی سیستم لوله‌کشی نصب شده باشند.
- برای دستگاه‌های گازسوزی که مابین قفسه‌بندی قرار می‌گیرند، شیر انشعاب باید طوری نصب شود که بالاتر از ارتفاع قفسه‌ها باشد و مستقیماً در بالا یا پشت دستگاه گازسوز قرار نگیرد.
- شیرهای مصرف نباید داخل کابینت و یا محفظه دربسته قرار گیرند.
نکاتی در ارتباط با مقررات لوله‌کشی گاز
- در محل‌هایی که شیر گاز در مجاورت کلید و پریز برق، جعبه‌تقسیم، جعبه‌فیوز قرار می‌گیرد، شیر گاز باید در ارتفاع حداقل ۱۰ سانتی‌متر بالاتر از کلید یا پریز و یا در فاصله افقی ۱۰ سانتی‌متری از آنها نصب شود. اگر شیر اجباراً در زر کلید یا پریز قرار گیرد رعایت حداقل ۵۰ سانتی‌متر فاصله ضروری است.
- ارتفاع لوله‌های روکار از سطح زمین در خارج از ساختمان باید طوری باشد که از صدمات خارجی محفوظ بماند.
- فاصله لوله روکار تا لوله‌های آب باید حداقل ۵ سانتی‌متر باشد. در مواردی که حفظ فاصله امکان‌پذیر نباشد باید لوله گاز نوارپیچی شود.
- عبور لوله گاز از داخل کانال‌های مربوط به هواکش، آسانسور، دودکش تهویه مجاز نیست.
- لوله گاز نباید با سیم و کابل برق داخلی و خارجی ساختمان تماس داشته باشد.
- فاصله سیم روکار، کلید و پریز برق با لوله‌های گاز باید حداقل ۵ سانتی‌متر باشد.
- عبور لوله گاز از سقف کاذب، حمام‌ها و مناطق مرطوب مانند سونا ممنوع است.
- نقاط انتهایی لوله‌کشی نباید در پشت درها واقع شود.
- در لوله‌کشی توکار فقط باید از اتصالات فولادی جوشی بدون درز و با روش جوشکاری برق استفاده شود.
- عبور لوله‌های توکار از داخل و یا دهانه چاه آب و فاضلاب ممنوع است.
- برای جلوگیری از آسیب‌دیدن لوله یا پوشش آن به‌وسیله ریشه درخت، باید تمهیدات لازم در نظر گرفته شود.
- اگر لوله گاز با سایر لوله‌ها در کانال مشترکی قرار دارد که نمی‌توان آن را با ماسه پر نمود، باد دارای تهویه بوده و به هوای آزاد مرتبط باشد.
مبحث هفدهم مقررات ملی ساختمان؛ قوانین لوله‌كشی گاز طبيعی
حداقل ضوابط لوله‌کشی گاز طبیعی ساختمان‌های مسکونی، عمومی و خاص، مجتمع‌ها و شهرک‌های مسکونی، محوطه‌ها و شهرک‌های صنعتی در مبحث ۱۷ ارائه شده است. هدف این مبحث، طراحی و اجرای لوله‌کشی، نصب، راه‌اندازی و نگهداری وسایل گازسوز در ساختمان‌ها و محوطه‌ها است. مقررات این مبحث، کاربری گاز طبیعی تحویلی به ساختمان‌ها و محوطه‌ها برای مصارف تا حداکثر ۵۰۰۰ مترمکعب در ساعت را در بر می‌گیرد. مبحث ۱۷ فشارهای بین یک‌چهارم پوند بر اینچ مربع تا شصت پوند بر اینچ مربع را شامل می‌شود.
موارد زیر باید طبق ضوابط مبحث هفدهم مقررات ملی ساختمان انجام شود.
- طراحی، انتخاب مصالح و اجرای لوله‌کشی گاز طبیعی
- آزمایش‌ها، بازرسی‌ها، کنترل‌های کیفی دودکش‌ها
- هوارسانی و تأمین هوای احتراق
- نصب، راه‌اندازی، ایمنی و بهره‌برداری از لوازم گازسوز در ساختمان‌ها و محوطه‌هایی که لوله‌کشی گاز طبیعی در آنها اجرا نشده
مجموعه استانداردهای شرکت ملی گاز تحت عنوان IGS و استانداردهای شرکت ملی نفت تحت عنوان IPS که در پروژه‌های گازرسانی و صنعت نفت کشور، مورد استفاده قرار می‌گیرند، در این مقررات نیز در موارد مرتبط به‌عنوان مرجع مورد استناد قرار گرفته‌اند.
